Dikwijls ondervinden we strijd in ons bidden. Daar zijn vele redenen voor. Soms komt dat omdat we dat op eigen kracht willen doen, soms door luiheid en te weinig discipline in onze wandel met de Here. Maar soms omdat we niet weten hoe of zelfs wat we moeten bidden. Paulus zei: "want wij weten niet wat wij bidden zullen naar behoren"(Rom. 8:26)
Dit benadrukt twee problemen waar we mee worstelen (Noteer dat Paulus het woord “wij” gebruiken – dus zichzelf insluitend.) Het eerste probleem is dat we zelfs niet weten wat te bidden. Ik ben er zeker van dat je reeds in situaties hebt gezeten waar alle alternatieven evenveel afschrikken en de pro's en de contra's van elke mogelijke actie tegen elkaar opwegen. Ik herinner me als was het gisteren dat ik bij het bed van moeder stond nadat zij in een vreselijk auto-ongeluk was betrokken. Toen ik het gebroken lichaam en gelaat van deze geliefde persoon zag, die niet alleen mijn moeder maar ook een echte vriend, vertrouwelinge, raadgever en geestelijke mentor was, wist ik niet wat te bidden. Zou ik bidden opdat ze uit de coma zou worden verlost en zou genezen, of zou ik de Here bidden dat hij haar thuis zou brengen en haar pijn zou verzachten? Er waren heel wat persoonlijke en zelfzuchtige redenen, maar ook veel goede geestelijke redenen waarom beide opties de beste leken. Het is in tijden als deze dat "evenzo komt de Geest onze zwakheid te hulp." (Rom.8:26).
Zelfs als het heel goed gaat en we denken waarvoor te moeten bidden, zijn onze gebeden dikwijls misleid door onze zelfzuchtige verlangens. De wil van de vader is dikwijls zo ver van wat we willen en zelfs als we denken geestelijk te zijn, zijn onze gebeden vol van zelfzuchtige verlangens en motieven die weinig te maken hebben met God’s wil voor ons. Het is net om deze reden dat we de Geest nodig hebben “dat Hij namelijk naar de wil van God voor heiligen pleit."(Rom.8:27). Is dat niet fantastisch! De Geest zal nooit, nee, Hij kan niet bidden buiten de wil van God om. Hij zal altijd voor de volle honderd procent bidden volgens de wil van God. Wat een wonderlijke Helper. Niet alleen is Hij onze raadgever en Adviseur, maar Hij vertaalt ook onze gebeden in een vorm die de vader aanvaardbaar vindt. De Geest kent onze diepste wensen en verlangens omdat Hij onze harten doorzoekt en alle dingen kent. Terzelfdertijd weet de Geest wat de exacte wil van de Vader is, en neemt onze verlangens en plaatst ze als onze voorbidder voor de Troon van Genade, in een vorm die aangenaam is voor de vader. Dus zal Hij wanneer we zelfs niet weten wat te vragen, exact de juiste vragen stellen.
Dikwijls bidden we gebeden die nooit zijn verhoord. Een van de voornaamste redenen daarvoor is dat wat we vragen in tegenstelling is met de wil van God, en Hij zal Zijn wil niet veranderen om Zich naar ons te schikken. Maar de Here zal zeer zeker elk gebed verhoren wat in lijn ligt van Zijn wil. En dat maakt de bediening van de Geest zo wonderbaarlijk. Elke keer als Hij voorspraak doet voor ons is dat volgens de wil van de Vader en deze gebeden worden gegarandeerd verhoord.
Maar het tweede probleem is dat zelfs al weten we wat te bidden, we niet weten hoe te bidden. Woorden zijn zo zwak en kunnen de diepte van onze bede niet uitdrukken. We hebben allemaal tijden gekend waarin we zo opgewonden, gelukkig, depressief of angstig waren dat we geen woorden vonden om het diepste en het ingewikkelste van ons hart uit te drukken. Maar het is in die momenten dat "de Geest zelf pleit voor ons… " (Rom. 8:26). Omdat de Geest God zelf is, wordt Hij niet begrensd door mijn zwakke en beperkte woordenschat. Al de rijkdom van God en Zijn communicatiemogelijkheden staan ter Zijner beschikking. Hij kan wat in ons hart is miljoenen keren beter uitdrukken dan wijzelf. Ik heb mij dikwijls verwonderd over David’s woorden in de Psalmen en ernaar verlangd dat ik mezelf voor de Here kon uitdrukken zoals hij. Maar geprezen zij de Here, de H.Geest kan Zichzelf beter uitdrukken dan de beste redenaar in de wereld, en Hij pleit voor ons!
Dit is wonderbaarlijk, maar hoe werkt dat? Paulus zei "de Geest zelf pleit voor ons met onuitsprekelijke verzuchtingen". (Rom. 8:26). Deze verzuchtingen kunnen niet in menselijke woorden worden uitgedrukt, omdat ze dieper gaan dan menselijk taal. Dit is niet zoals spreken in tongen. Spreken in tongen is per definitie spreken in talen en deze verzuchtingen gaan verder dan wat door taal kan worden uitgedrukt, in termen die de Vader verstaat. Er zijn een aantal voorbeelden ervan in de Bijbel, bvb. in Johannes 11:33 waar Jezus “werd Hij verbolgen in de geest en diep ontroerd" toen Hij het ongeloof zag van hen bij het graf van Lazarus. Vers 38 van hetzelfde hoofdstuk zegt: “Jezus dan, wederom bij Zichzelf verbolgen”. Het beeld dat ik hierbij krijg is dat Jezus zo diep geraakt werd dat verbolgenheid oprees uit het diepste van Zijn wezen. Rom. 8:22 zegt “dat tot nu toe de ganse schepping in al haar delen zucht en in barensnood is". (Paulus gebruikt hetzelfde concept in 2Kor. 5:2 &4.) Een vrouw in barensnood zal dikwijls kreunen en zo haar pijn uitdrukken wat niet met gewone woorden kan worden uitgedrukt.
Uit deze verzen zien we een zucht of bede afkomstig uit het diepste van ons wezen, dat zo diep zit dat er geen woorden voor bestaan. Deze wonderbaarlijke bediening van de H.Geest heeft weinig waarde als onze noden zo klein zijn dat we ze in onze moedertaal kunnen uitdrukken. Maar als we tot een punt komen waar we niet langer weten wat of hoe te bidden komt de Geest ons ter hulp. Het vers zegt “komt de Geest onze zwakheid te hulp”. Het woord hulp roept het beeld op van iemand die de andere kant van de last opneemt en de last verdeelt. Ja, we moeten ons deel nog dragen, maar Hij helpt en draagt Zijn deel! Misschien herinner je nog de tijd dat je in zo'n akelige moeilijkheden verkeerde dat een verzuchting opsteeg vanuit de bodem van je hart? Dit was zeker de Geest die je hielp en voorspraak deed voor jou.
Voor hen die dit als een nieuwe mystieke praktijk zien– dit is niet iets wat wij kunnen doen of tot stand brengen. Dit is een soeverein werk en bediening van de H.Geest – we kunnen niet “doen” verzuchten. Al wat we kunnen doen is de Here danken dat Hij ons helpt, versterkt en ondersteunt op manieren die we vaak niet begrijpen en waar we vaak zelfs niet bewust van zijn. “Wat zullen wij dan van deze dingen zeggen? Als God vóór ons is, wie zal tegen ons zijn?"(Rom. 8:31)